تاریخ پخش: 29/12/92
بسم الله الرحمن الرحیم
«الهی انطقنی بالهدی و الهمنی التقوی»
به مناسبت نزدیک شدن به عید و ایام عید و سفرهای چند صد هزارتا و میلیونی، فکر کردیم که در بین شما فیلم را پر کنیم که تذکراتی هم به پلیس بدهیم، هم به مسافر و هم به مردم. منتهی عنوان من درسهایی از قرآن است باید از قرآن بگویم. اگر از شما پرسیدند چه آیهای در قرآن داریم که برای رانندگی خوب است. درست برانید، در رانندگی آرام، میزان، معتدل برانید. آیهی رانندگی چیه؟
1- آرامش و تواضع در نحوه حرکت بندگان خوب خدا
موضوع: رانندگی صحیح. قرآن میفرماید: «وَ عِبادُ الرَّحْمنِ» آخر سورهی فرقان است. کسی پای تلویزیون اگر خواست بنویسد، چند آیهی آخر سورهی فرقان است. «وَ عِبادُ الرَّحْمنِ الَّذینَ» بندگان خوب خدا کسانی هستند که «یَمْشُونَ» یعنی راه میروند، «یَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ» روی زمین راه که میروند، «هَوْناً وَ إِذا خاطَبَهُمُ الْجاهِلُونَ قالُوا سَلاماً» (فرقان/63) تا آخرش میگوید: «مَرُّواْ کِرَامًا» (فرقان/72)، «هَوْناً»، «سَلاماً»، «کِرَامًا» خود اینها حرف دارد.
بندهی خوب خدا وقتی راه میرود، شاخ و شانه برای کسی نمیکشد و آرام است. «وَ عِبادُ الرَّحْمنِ» کسی که بندهی خداست، اصلاً آدم وقتی بنده باشد هیچوقت شاخ و شانه نمیکشد،نه در رانندگی. دستور هم بخواهد بدهد، فکر میکند که بندهی خدا که این رقمی دستور نمیدهد. با خانوادهاش در خانه این رقمی حرف نمیزند. با بچه و شاگرد و زیر دست و بالای دستش این رقمی حرف نمیزند. گردن کلفتی نمیکند. تو معلوم میشود عبد نیستی. عباد جمع عبد است، عبد یعنی بنده. کسی که بنده است اینقدر شاخ و شانه نمیکشد. «وَ عِبادُ الرَّحْمنِ» بندهی خدا وقتی راه میرود، «یَمْشُونَ عَلىَ الْأَرْض» همهی زمین را هم میگوید. آخر بعضیها در یکجا آرام میروند، یعنی اگر دوربین پلیس باشد، آرامش میکنند. دوربین نباشد، گاز میدهد. «یَمْشُونَ عَلىَ الْأَرْض» ارض یعنی تمام زمین، نه جلوی چشم پلیس! اگر چراغ قرمز، اگر پلیس ایستاده باشد، میایستد، نایستاده باشد، از چراغ قرمز چهارراه هم رد میشود. بندهی خدا این است که «یَمْشُونَ» نمیگوید: «مَشَوا» یعنی این کارش خوب بوده. «یَمْشُونَ» یعنی همیشه کارش خوب است. ادامه مطلب ...
تاریخ پخش: 22/12/92
بسم الله الرحمن الرحیم
«الهی انطقنی بالهدی و الهمنی التقوی»
عزیزانی که پای تلویزیون هستند، بحث را شب جمعهای میبینند که در آستانهی شهادت حضرت زهرا هستیم. البته برای حضرت زهرا را دو تاریخ شهادت گفتند. چرا حضرت زهرا دو تا شهادت دارد، فاطمیهی اول و فاطمیهی دوم. «سبعین» یعنی هفتاد روز پس از رحلت پیامبر(ص) یا «تسعین» یعنی نود روز! در روایات کلمهای است که هم به «سبعین» میخورد و هم به «تسعین».
بعضی از علما فاطمیهی اول را عزاداری میکنند، بعضی فاطمیهی دوم را. شهادت رسمی در کشور ما یکی بیشتر نیست. در آستانهی عید نوروز هم هستیم. که وقت خانه تکانی است. دیشب دو عزیزی در ستاد نماز آمدند و راجع به خانه تکانی حرفهایی زدند، من خیلی خوشم آمد حرفها را نوشتم و بین خانه تکانی معنوی و خانه تکانی مادی بیست نکته است. از خانه تکانی بگویم که در آستانهی نوروز هستیم و بعد هم راجع به حضرت زهرا صحبت کنیم. صلواتی بفرستید. (صلوات حضار)
1- مقایسه خانه دل با خانه گِل
موضوع، خانهی دل و خانهی گِل. در خانه تکانی، حساسیت هست که در عید خانهتکانی کنند. هرچه مادی هست فتوکپیاش هم است. یعنی اگر هجرت مادی هست که از شهری به شهری و از کشوری به کشوری هجرت میکنند، مهاجرت میکنیم. قرآن میگوید: از عیبهای خودت هم هجرت کن. «وَ الرُّجْزَ فَاهْجُرْ» (مدثر/5) رُجز یعنی پلیدی. یعنی از پلیدیها هجرت کن.
اگر رزق مادی هست، خوراک. رزق معنوی هم هست، «اللهم ارزقنی حج بیتک الحرام» حج هم یک رزق است. علم هم یک رزق است. روزی فقط این نیست که وارد معده میشود. آن فکر خوبی هم که وارد مغز میشود آن هم روزی است. من چند سال پیش یک وقتی این بحث را داشتم. لباس ظاهری اگر داریم که «وَ ثِیَابَکَ فَطَهِّرْ» (مدثر/4) لباس معنوی هم داریم. «و لباس التقوی» رزق مادی، رزق معنوی. لباس مادی، لباس معنوی. حالا امروز بحث شبیه این است. خانه تکانی دل، خانه تکانی گل.
ادامه مطلب ...