عوامل وحدت و تفرقه در جامعه اسلامی
تاریخ پخش: 02/10/95
بسم الله الرحمن الرحیم
«الهی انطقنی بالهدی و الهمنی التقوی»
به
مناسبت هفتهی وحدت ما آیاتی را در جلسهی قبل گفتیم. گفتیم: مسألهی وحدت
فقط بین شیعه و سنی نیست. بین شیعهها، در خانوادهها، در شرکتها، باید
با هم یک خرده همدیگر را تحمل کنیم. یک جلسه نیم ساعت صحبت کردم، آیات و
روایاتی هست که نخواندم. برای شما بخوانم.
راههای وحدت، دروغ از گناهان
کبیره است. اما اگر شما میتوانی با دروغ دو نفر را با هم آشتی بدهی،
اینجا دیگر دروغ گناه نیست. یعنی وحدت به قدری مهم است که حتی گناه کبیره
را میگوید: اگر میتوانی با دروغ دو نفر را آشتی بدهی، بده. وحدت باعث
برادری میشود. قرآن در سوره آلعمران آیه 103 آنجا که میگوید:
«فَأَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِکُمْ» بین قلبهای شما الفت قرار داد و با هم
مهربان شدید، میفرماید: «فَأَصْبَحْتُمْ بِنِعْمَتِهِ إِخْوانا» اخوان
همان اخوت است. یعنی وحدت سبب برادری میشود.
1- هزینه کرد نظام اسلامی برای جذب دلهای غیر مسلمانان
در
قرآن میگوید: زکات که میگیرید به هشت گروه بدهید. یکی از گروهها «وَ
الْمُؤَلَّفَةِ قُلُوبُهُم» (توبه/60) از مؤمنین زکات بگیر و حتی به کفار
بده. که دل آنها را جذب کنی. این دعاها وسیله وحدت است. شما وقتی دعا
میخوانی میگویی: «اللهم اغن کل فقیر» شیعه و سنی، سفید و سیاه، زن و مرد و
شهر و روستا ندارد. «اللهم رد کل غریب»، «اللهم فک کل اسیر» یکبار هم حضرت
ابراهیم یک دعای خصوصی کرد، خدا فرمود: من این دعای تو را مستجاب نمیکنم.
حضرت ابراهیم گفت: خدایا من مکه را ساختم. بده مؤمنین بخورند. خدا گفت: من
این دعا را مستجاب نمیکنم. من هم به مؤمنین میدهم بخورند و هم به کفار.
آیهاش این است: «وَ ارْزُقْ أَهْلَهُ مِنَ الثَّمَراتِ» (بقره/126) اهل
مکه را از میوهها بده بخورند، «مَنْ آمَنَ» هرکس ایمان دارد. خدا فرمود:
«وَ مَنْ کَفَرَ فَأُمَتِّعُهُ» کافر هم باشد من به او میدهم بخورد.
«ثُمَّ أَضْطَرُّهُ» حساب قیامت جداست. در دنیا نمیشود گفت: آبش را قطع
کن. برقش را قطع کن. چرا؟ مسلمان نیست. نباشد. چه میگویم؟
قرآن
میفرماید: از مؤمنین که زکات میگیری، به هشت گروه میدهی یکی از این هشت
گروه کفار هستند. از مؤمن مالیات بگیر و شکم کافر را سیر کن. چرا؟ برای
اینکه کافر دلش به اسلام مهربان شود. این مهم است. قرآن میفرماید: تفرقه
گودال آتش است. «وَ کُنْتُمْ عَلى شَفا حُفْرَةٍ مِنَ النَّار
فَأَنْقَذَکُمْ مِنْها» (آلعمران/103) شما لب گودی آتش بودید. خدا شما را
نجات داد. یعنی تفرقه گودال آتش تعبیر شده است. «حُفْرَةٍ مِنَ النَّار»
گودال آتش. «فَأَصْبَحْتُمْ بِنِعْمَتِهِ إِخْوانا» وحدت بستر برادری است.
اختلاف گودال آتش است. اگر شما مسلمانها متحد باشید، کفار مأیوس میشوند.
برای دیدن ادامه مطلب اینجا را کلیک کنید